Saturday, 6 August 2016

Spherics

Untitled



Dark electronic.

Distinctly cinematic and frequently unnerving, each of the seven tracks is gripped with a noirish sense of isolation and the chill of a lingering menace. Some tracks bridge the gap into dub and others make use of record-popping glitches.

BOSTON HERALD:
Michel Banabila, who grew up in the Netherlands, has produced a lush blend of atmospheric soundscapes on his latest disc, "Spherics." Banabila, who handles the samples and edits, works with Piet Lichtveld (guitar); Jorien Muste (violin); and Bobby (cymbals, drone). The quartet combines to produce a lush, soothing orchestration that is parts Brian Eno and Snoop Dogg. Each of these seven movements is distinct, though they all have a pair of similarities: they are brooding and hypnotic. "Suma 4 - Blue Mix" is the album's standout. It features a slow beat and warm percussion. The track flows with slow and even layers. At the opposite end of the spectrum is "Worm-Jazz," a heavier, noisier track. Most of these cuts have a low end that powers the trance-like beat. "Tic Tac" settles into a funky groove after opening with some nifty organ. At points, some of these tracks take on a drone-like quality that can be jarring if not downright troublesome. "Science Freak" features a grinding that sounds like (but is not) a record needle on mucked-up vinyl. It's a little too jarring. With "Spherics," Banabila has created a backing track for everyday life. It is moody and low and it hardly ever fails to satisfy. (Michael J. Ryan).

SAN FRANCISCO EXAMINER:
Dutch native Michel Banabila experiments with the darker side of ambient to manipulate psyches with his atmospheric compositions. Nerves frazzle and moods swing. A rich sci-fi soundtrack for primitive living ! Caution: This album could scare children and small animals.

Spherics release BOUDISQUE RECORDING: 2001, August 23th. (NL)
Spherics release TONE CASUALTIES: 2002, July 15th. (USA)
Steamin' Songs Publishing.
Released August 23, 2001.

Michel Banabila ; sampler & edits.
Piet Lichtveld ; guitar.
Jorien Muste ; violin.
Bobby ; cymbal-drone.
Composed and produced by Michel Banabila.





Low Pulse & High Noiz (video by Olga Mink & Irena Mihalinec).



KINDAMUZIK:
De Rotterdamse muzikant Michel Banabila is niet in een hokje te stoppen. Was hij in zijn Voiznoiz serie nog druk bezig met de menselijke stem en analoge instrumenten. Op Spherics II is daar niets meer van te merken. Hier geen jazz of gitaar, maar pure electronica. Met slechts een synthesizer en een sampler zijn negen uiterst boeiende sfeerstukken in elkaar gezet. Net als voorganger Sperics I is de sfeer dreigend en donker. Toch voegt Banabila extra dimensies toe aan zijn muziek. Met name op de momenten dat drumbeats de electronische geluidslagen versterken, dwingt Banabila tot luisteren en is wegdommelen geen optie. Op de momenten zonder pokerslagen of basdrum heerst er dreiging en word je gehypnotiseerd op een manier die Rasti Rostelli ooit voor ogen moet hebben gehad. Hoogtepunt is het prachtig opgebouwde ‘Low Pulse & High Noiz’ waarin Banabila een waar meesterwerkje neerzet. In acht minuut dertig gaat hij van klein en intiem naar groots en extatisch. Het enige wat je nog mist na dit nummer is applaus. Hopelijk volgt dat deze zomer op Lowlands… (Patrick van Engelen)

KWADRATUUR:
'De frisse synthmelodiên die her en der opduiken in deze plaat, proberen tevergeefs op te boxen tegen de sombere teneur die algemeen wordt aangehouden. Naarmate de CD vordert, worden alle mogelijke vormen van opgewektheid zonder meer de kop ingedrukt. Subtiliteit en loomheid blijven heersen, maar dan op een erg onrustige manier. Het bombastische 'Wolves in Sheeps-Clothing' benadrukt dit nog het sterkst. Verre, zwaar overstuurde gitaren dramatiseren op new wave achtige wijze de noodlottige bascadans. Deze schapen zijn duidelijk hulpeloos aan hun moordenaar overgeleverd. Dankzij het voortreffelijk opbouwende 'Low Pulse & high Noiz' – veruit het beste nummer van de CD – wordt de draad wel even terug opgepikt. Kille machinale eenvoud groeit uit tot een warme en heerlijke climax...' (Johan Giglot)

Released February 17, 2003.



No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.