VoizNoiz 3 - Urban Jazz Scapes: Banabila & Vloeimans / winner Edison Jazz Award Netherlands 2003

Edison Jazz Award 2003. From the Edison jury report (July 10th, 2003):
"This is jazz in its most revealing form. It is a pleasure for the antennas and senses of music lovers with an open, aural mind."



Edison Jazz Award verslag, 2003:
Soms word je gewoon aangenaam verrast, soms ook maakt muziek je met een mokerslag wakker. VoizNoiz 3, het derde album van geluidstovenaar Michel Banabila speelt allerlij interessante spelletjes met de zintuigen. Eerst komt het geruisloos als achtergrondmuziek voorbij maar daarna grijpt het je hardhandig bij de keel. Na de toch twee eerder opvallende delen (VoizNoiz 1 en 2) gaat de in Rotterdam woonachtige Banabila samen met Nederlands beroemdste jazztrompettist Eric Vloeimans hand in hand een bruggetje over en betreedt een muzikaal landschap waar beiden nooit eerder waren geweest. Dat heeft alles te maken met de onorthodoxe aanpak van Banabila en het onwaarschijnlijke improvisatietalent van Vloeimans. Banabila's intrigerende spelletjes van samples vol stadsgeluiden en menselijke stemmen maar ook door mensenhanden ingespeelde partijen inspireerde de trompettist tot een aantal werkelijk adembenemend mooie solo's die hier fragmentarisch maar daardoor oh zo spannend aan je voorbij trekken. Urban Jazz Scapes, de subtitel van deze CD, dekt dan ook maar half de lading. Je krijgt de neiging om dit werkstuk te categoriseren in de dance- en lounge-hoek maar daardoor doe je de autonome kwaliteit van VoizNoiz 3 danig tekort. Dit is het resultaat van een danige zoektocht van twee totaal verschillende muzikanten. Een zoektocht die nog maar net is begonnen maar nu al volledig tot de verbazing spreekt en ook de jury van de Edison overrompelde. Dit is jazz in de meest grensoverschrijdende vorm. Dit is een genot voor de voelsprieten en zintuigen van muziekliefhebbers met een open auditieve geest. Dit is een waardige winnaar van een Edison.



NRC:
Het moest er een keer van komen en nu is het dan zover; Eric Vloeimans waagt zich op het pad van de Nu-jazz. Nederlands beste jazztrompettist volgt daarmee in de voetsporen van collega's Cong Vu, Nils Petter Molvaer en Eric Truffaz. En in dat internationale veld kan Vloeimans moeiteloos meekomen. Dat is grotendeels zijn eigen verdienste ; zijn bekende fluwelen toon kietelt de trommelvliezen. Vloeimans gebruikt veel minder effectpedalen dan Vu en heeft een gevarieerdere toon dan Molvaer, waardoor de elf nummers op VoizNoiz 3 een eerlijke en pure uitstraling houden. De blazer heeft het ook wel bijzonder getroffen met zijn partners in dit project. Samplekunstenaar Michel Banabila blinkt uit in het compileren van geluidsdecors die een duidelijke sfeer ademen zonder opdringerig te worden. Stadsgeluiden, ondefinieerbare radiostatische kraakjes, gespreksflarden, gebubbel en geratel vormen de ingredienten voor een stijlvol, bijna filmisch klankuniversum. Een volwaardige band met drummer, gitarist, turntablist en rietblazer houdt de cd ritmisch in het juiste spoor. Het eindresultaat is een verzameling sfeertekeningen die zich ongehaast ontvouwen en zich behaagelijk tot in de verste hoeken van het vertrek nestelen. Dit is loungemuziek van hoog niveau. (Edo Dijksterhuis)

Vloeimans, Polat & Banabila Live (Grounds R'dam) from Michel Banabila on Vimeo.

JAZZ NU / BD / DE STEM:
Soms word je gewoon aangenaam verrast, soms ook maakt muziek je met een mokerslag wakker. VoizNoiz 3, het derde album van geluidstovenaar Michel Banabila speelt interessante spelletjes met je zintuigen. Eerst komt het geruisloos als achtergrondmuziek voorbij maar daarna grijpt het je hardhandig bij de keel. Na de toch twee eerdere opvallende delen (VoizNoiz 1 en 2) gaat de in Rotterdam woonachtige Banabila samen met Nederlands beroemdste jazztrompettist Eric Vloeimans hand in hand een bruggetje over en betreedt een muzikaal landschap waar beiden nooit eerder waren geweest. Dat heeft alles te maken met de onorthodoxe aanpak van Banabila en het onwaarschijnlijke improvisatietalent van Vloeimans. Banabila's intrigerende spelletjes van samples vol stadsgeluiden en menselijke stemmen maar ook door mensenhanden ingespeelde partijen inspireerde de trompettist tot een aantal werkelijk adembenemend mooie solo's die hier fragmentarisch maar daardoor o zo spannend aan je voorbij trekken. Urban Jazz Scapes, de subtitel van deze cd, dekt dan ook maar half de lading. Je krijgt de neiging om dit werkstuk te categoriseren in de dance- en lounge-hoek maar daardoor doe je de autonome kwaliteit van VoizNoiz 3 danig tekort. Dit is het resultaat van een natuurlijke zoektocht van twee totaal verschillende muzikanten. Een zoektocht die nog maar net is begonnen maar nu al volledig tot de verbazing spreekt. (Jean-Paul Heck)


Aloha:
Jazzy was de beeldende collage muziek van geluidsarchitect Michel Banabila al eerder, met name in het VoizNoiz project. Dus dat hij voor het derde deel van deze Urban Sound Scapes - voor deze gelegenheid veranderd in Urban Jazz Scapes - een samenwerking zou aangaan met Nederlands hotste trompettist Eric Vloeimans, was niet zozeer een logische als wel een voorvoelbare stap. Een stap die bovendien erg goed uitpakt. De chemie tussen Banabila's uit electronisch gemanipuleerd stemmenmateriaal gebouwde sampletaal en Vloeimans' veelal filmische improvisaties zorgt voor een spannend geheel dat eigentijds klinkt zonder in hippe hokjes als ambientjazz of nu-jazz te vervallen. De Rotterdammers lijken tikkertje te spelen, een kenmerkend VoizNoiz-element, een spel waar de soms in de verbeelding geboren, dan weer daadwerkelijk door gasten van vlees en bloed ingespeelde ritmes als water doorheen spoelen. Pure hersengymnastiek, zonder er bij na te hoeven denken. (Swie Tio)



VOLKSKRANT:
Er komen werelden vol bijzondere klanken voorbij terwijl de grote lijn nooit uit het oog wordt verloren. VoizNoiz 3 is een superspannende organische plaat die van zowel jazzfans als popliefhebbers het hart zal laten smelten. (Koen Schouten)


Photo by Paul Bergen.

Muziekrant OOR:
Michel Banabila uit Rotterdam is al jaren en jaren met ambient-achtig moois in de weer. Eric Vloeimans, trompettist uit datzelfde Rotterdam, geniet onderhand bijna wereldfaam in jazzkringen met zijn fraaie talent. Omdat trompettisten doorgaans voorop schijnen te lopen in crossovers van jazz naar wereldmuziek en electronica (denk Miles Davis,Don Cherry,Jon Hassel,Nils Petter Molvaer, Eric Truffaz), was het een kwestie van tijd eer Vloeimans die kant op zou stuiteren. In de persoon Banabila, die er het derde deel van zijn VoizNoiz-serie voor inruimde, trof hij de ideale partner. Vloeimans rekt zijn prachtige, melodisch rijke spel uit over de altijd boeiende sample-collages van Banabila, die een zekere ritmische component bovendien noiit uit de weg gaat, zonder dat beide partners ooit op de dansvloer terecht komen. Als de boel een enkele keer ('Damned') zelfs ouderwets en uitgesproken jazzy klinkt, is er sprake van een forse knipoog. Vloeimans en Banabila zetten hier spannende dingen neer, vol klamme verbeelding en bevrijdende openheid. (Jacob Haagsma).

Discogs

Released January 1, 2002.

Eric Vloeimans – trumpet.
Michel Banabila – sampler.
Bobby - tapes & turntable.
Hans Greeve - drums and guitar.
Frank vd Kooy - sax en bassclarinet.
Guus Bakker - double bass.
Yasar Saka - voice-processing.

Edison Jazz

Challenge Records / JJ Tracks.

All tracks recorded & produced by Banabila.

Eric Vloeimans website